Мери Налбандян - Армянский Ген

Давно нет в живых ни моего отца, ни его сестры, но когда заходит речь о национальном гене, в первой строке программы которой, кажется, безмерное желание жить, вспоминаю это....
1915 год, вместе со многими бежит семья моего отца. Отцу 5 лет, его сестре 2 месяца.
Ночью проводник принимает решение выбросить в реку детей не достигших годовалого возвраста, чтоб турки не смогли ориентируясь на их плач найти всю группу... Таким образом можно было спасти всех остальных.
Мой пятилетний отец выносит из реки сестренку. Сошедшая с ума мать отказывается кормить девочку...
Мой пятилетний отец, уже в Александрополе, получаемым за батрачество жмыховым хлебом кормит сестру...
И сестра остается в живых... Это и есть Армянский Ген..... Так что БУДЕМ ЖИТЬ!!!

Оригинал -

Վաղուց չկան ոչ հայրս, ոչ հորաքույրս, բայց երբ խոսք է գնում մեր ազգի գենից, որի ծրագրի առաջին տողում կարծես ապրելու մեծագույն ցանկությունն է հիշում եմ այս իրողությունը...
1915 ապրիլ, փախչում են շատերի հետ հորս ընտսնիքը հայրս 5տ-ն է, հորաքույրս 2 ամսական
Գիշերը "առաջնորդողը" որոշում է, որ տարին չբոլորած երեխաներն նետել գետը, որ նրանց ձայնից իրենց գտվելու վայրը թուրքերը չգտնեն և այդպիսով փրկեն մյուսների կյանքը.....5տ-ն հայրս գետից հանում է քրոջը, ...խելագար մայրը հրաժարվում է կերակրել աղջկան.......
5 տ-ն հայրս քուսպի հացով , արդեն Ալեքսանդրապոլում,որ ստանում էր բատրակության համար, կերակրում է քրոջը......
Եվ քույրը ողջ է մնում....Սա է հայի գենը.....այնպես,որ ԱՊՐԵԼՈՒ ԵՆՔ!!!

автор Мери Налбандян

Комментарий который нельзя оставить без внимания -

 Моя бабушка в 13 лет вышла замуж за моего деда, который был старше нее на 20 лет, ради того, чтобы смогли выжить ее 8 и 5 летние братья, которых потом расстрелял Сталин. Но есть я и мои братья!